Romsdal

Bygd: Romsdal
Tekst: Baardsnes, Ola
Melodi: Borghild Tonberg
Kjelde: Den 17de Mai, 4. jan. 1926

Kjelda vi har henta diktet frå opplyser "Tone: Høie fjell, der gjør himlen trang". Melodien attgjeven her, er henta frå Borghild Tonberg sin melodi som er trykt i Jul i Romsdal 1992, s. 26. Vi veit ikkje om det er tale om to ulike melodiar.

Odd Sørås skriv:

Songen ber tittelen "Romsdal", og var trykt første
gongen i Romsdals Budstikke 5.9.1923. Ola var nok ikkje heilt nøgd med
songen sin (med god grunn, meiner eg), og drygt to år etter hadde han
ferdig ein ny versjon med mange endringar. Den sende han til målavisa
Den 17de Mai i Oslo, som trykte songen 4.1.1926. Den 14. januar stod det
i Budstikka ei kort melding frå Ola til dei som hadde gøymt på
avisteksta frå 1923: Ein omarbeidd versjon av songen var no trykt i Den
17de Mai, og "slik som songen er der, skal den vera".

Romsdal. rev.jpg



Raumariket fraa gamalt av,
romsdøler aldri deg gløymer
du er heimen som Gud oss gav;
gildt om di fremtid me drøymer.
Her vil me leva til jorda di trufast
oss gøymer.

 

Øyar, fjordar og nes og vik,
dalar med skogklædde lider,
høge fjell, som er kjempor lik,
storkna fraa eldgamle tider,
slik er du Romsdal, der raumene
bygde umsider.

 

Spør dei gamle – dei svarar deg:
Ja, her er jorda dei rudde
Far og son gjenom tusen led,
rudde og bygde og budde.
Tungt var det ofte, men glad dei
paa framtida trudde.

 

Langt der ute ved ytste øy
fiskaren stridde mot havet;
mang ein ungdom so brått laut døy,
slukt av det glupande kavet.
Stilt kom dei heimatt dei andre som
høyrde til laget.

 

Men me elskar vaar fedrejord,
Me vil ho rydja og dyrka;
vent skal heimen ved Romsdalsfjord
smila i helg og i yrka;
og over heimen skal kvila Guds 
fred ifraa kyrkja.

 

Me vil vyrdsla um arven stor,
maalet aat fedrane æra,
aldri gløyma det her paa jord
daa veit eg fram det skal bera.
Romsdøler er me og romsdøler det
vil me vera.